نیازی به ادبورزی با مدل زبان بزرگ نیست، بنابراین نیازی به اضافه کردن عباراتی مانند "لطفا"، "اگر اشکالی ندارد"، "متشکرم"، "میخواهم" و غیره نیست و مستقیماً به اصل موضوع بپردازید.
مخاطب مورد نظر را در پرامپت بگنجانید، مثلاً مخاطب یک کارشناس در زمینه است.
وظایف پیچیده را به دنبالهای از پرامپتهای سادهتر در یک گفتگوی تعاملی تقسیم کنید.
از دستورات مثبت مانند «انجام بده» استفاده کنید و از زبان منفی مانند «نکن» خودداری کنید.
وقتی به وضوح یا درک عمیقتری از موضوع، ایده یا هر قطعه اطلاعاتی نیاز دارید، از پرامپتهای زیر استفاده کنید:
توضیح [موضوع خاص] به زبان ساده. یا مثل اینکه من 11 ساله هستم توضیح بده.
مثل اینکه من مبتدی در [رشته] هستم برایم توضیح بده.
[مقاله/متن/پاراگراف] را با زبان ساده بنویس، مثل اینکه داری چیزی را به یک کودک 5 ساله توضیح میدهی.
اضافه کن "میخواهم برای راهحل بهتر xxx دلار انعام بدهم!"
از پرامپتهای مبتنی بر مثال استفاده کن (استفاده از پرامپت چندنمونهای).
هنگام قالببندی پرامپت، با '###Instruction###' شروع کن، سپس در صورت لزوم '###Example###' یا '###Question###' را اضافه کن. سپس محتوای خود را ارائه بده. از یک یا چند خط فاصله برای جدا کردن دستورالعملها، مثالها، سوالات، زمینه و دادههای ورودی استفاده کن.
عبارات "وظیفه شما است" و "شما باید" را بگنجان.
عبارت "شما جریمه خواهید شد" را بگنجان.
عبارت "به سوال به صورت طبیعی و انسانی پاسخ بده" را در پرامپتهای خود استفاده کن.
از کلمات هدایتکننده مانند نوشتن "گام به گام فکر کن" استفاده کن.
عبارت "اطمینان حاصل کن که پاسخ شما بدون تعصب و مبتنی بر کلیشه نیست" را به پرامپت خود اضافه کن.
اجازه بده مدل با پرسیدن سوالات از شما تا زمانی که اطلاعات کافی برای ارائه خروجی لازم داشته باشد، جزئیات دقیق و نیازها را استخراج کند (برای مثال، "از این به بعد میخواهم برای ... از من سوال بپرسی").
برای پرسش درباره موضوع، ایده یا هر اطلاعاتی و آزمودن درک خود، میتوانی از عبارت زیر استفاده کنی: "به من [هر قضیه/موضوع/نام قانون] را آموزش بده و در پایان یک آزمون بگذار، اما جوابها را نده و وقتی پاسخ دادم بگو آیا درست است یا خیر".
به مدلهای زبان بزرگ نقش اختصاص بده.
از جداکنندهها استفاده کن.
یک کلمه یا عبارت خاص را چندین بار در پرامپت تکرار کن.
تفکر زنجیرهای (CoT) را با پرامپتهای چندنمونهای ترکیب کن.
از پیشنویسهای خروجی استفاده کن، به این صورت که پرامپت خود را با شروع خروجی مورد انتظار پایان بده.
برای نوشتن مقاله/متن/پاراگراف/مقاله یا هر نوع متنی که باید مفصل باشد: "یک [مقاله/متن/پاراگراف] مفصل درباره [موضوع] با تمام اطلاعات لازم بنویس".
برای اصلاح/تغییر متن خاص بدون تغییر سبک نوشتار: "سعی کن هر پاراگراف ارسالی کاربران را بازبینی کنی. فقط دستور زبان و واژگان کاربر را بهبود بده و مطمئن شو طبیعی به نظر میرسد. سبک نوشتار را تغییر نده، مثلاً پاراگراف رسمی را غیررسمی نکن".
وقتی پرامپت کدنویسی پیچیدهای داری که ممکن است در فایلهای مختلف باشد: "از این به بعد هرگاه کدی تولید میکنی که در بیش از یک فایل است، یک اسکریپت [زبان برنامهنویسی] تولید کن که بتواند فایلهای مشخص شده را به طور خودکار ایجاد یا تغییر دهد. [سوال شما]".
وقتی میخواهی متنی را با کلمات، عبارات یا جملات خاصی شروع یا ادامه دهی، از پرامپت زیر استفاده کن:
من شروع [شعر/داستان/پاراگراف/مقاله...] را به تو میدهم: [کلمات/عبارات/جمله را وارد کن]'. بر اساس کلمات داده شده ادامه بده. جریان را حفظ کن.
به وضوح الزامات را که مدل باید برای تولید محتوا رعایت کند، به صورت کلیدواژهها، مقررات، راهنما یا دستورالعملها بیان کن.
برای نوشتن هر متنی مثل مقاله یا پاراگراف که باید مشابه نمونه ارائه شده باشد، دستورالعملهای زیر را بگنجان:
لطفاً از همان زبان بر اساس پاراگراف[/عنوان/متن/مقاله/پاسخ] ارائه شده استفاده کن.